«Πολιτιστικές Περιηγήσεις στην Ημαθία»

Ένα οδοιπορικό στις πολιτιστικές εστίες του νομού μας μας που μάχονται κάτω από αντίξοες οικονομικές συνθήκες για την διατήρηση της πολιτιστικής μας παράδοσης ενάντια στην λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης».

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ  ΞΕΧΑΣΜΕΝΗΣ «ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ»

Επόμενος σταθμός  της περιήγησής μου είναι το χωριό Ξεχασμένη του Δήμου Αλεξάνδρειας.

Συνομιλητές μου ο Πρόεδρος του συλλόγου κύριος Σωτήρης  Γιαννάκας και ο αντιπρόεδρος κύριος Βασίλης  Τριγόπουλος.

Ο σύλλογός μας ξεκινά ο πρόεδρος ιδρύθηκε το 1982 και αυτός που τον ξεκίνησε ήταν ο συγχωριανός μας ο Ανδρέας Πανταζής, με σκοπό την διάσωση της πολιτιστικής παράδοσης του χωριού.

Αναφέρεται ότι, κάποτε πέρασε από εδώ με φίλους του ο νομπελίστας ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης και οι κάτοικοι του χωριού τον φιλοξένησαν, με αποτέλεσμα ο μεγάλος  ποιητής να αναφέρει ότι στην Ξεχασμένη η κάτοικοι δεν ξέχασαν την φιλοξενία.

Τιμής ένεκεν ονομάσθηκε ο σύλλογός μας «ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΗΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΈΡΗΣ».

Ο σύλλογός μας κύριε Γιώργο διαθέτει τρία χορευτικά τμήματα τα οποία απαρτίζονται από νεαρά παιδιά, εφήβους και ενήλικες άνδρες στους οποίους διδάσκονται χοροί από όλη σχεδόν την Ελλάδα. Επίσης  διαθέτει και δυο τμήματα γυμναστικής  γυναικών  στα οποία συμμετέχουν  και γυμνάζονται οι γυναίκες του  χωριού μας.

Οι εκδηλώσεις του συλλόγου αρχίζουν κατά την διάρκεια του Δωδεκαημέρου Χριστουγέννων, Πρωτοχρονιάς, Φώτων. Τα δύο κυρίως παραδοσιακά έθιμα τα οποία συνεχίζουμε  να πραγματοποιούμε είναι τα Ρογκάτσια και η γουρουνοχαρά.

Η γουρουνοχαρά είναι ένα έθιμο το οποίο ξεκίνησε από κάθε οικογένεια, κάθε σπίτι και επεκτάθηκε αργότερα σε όλα τα χωριά και γίνεται πλέον δημόσια. Αν θυμάστε καλά παλαιότερα σε κάθε σπίτι έθρεφαν   ένα γουρούνι το οποίο οι σφαχτάδες έσφαζαν τις παραμονές  των Χριστουγέννων και έψηναν  το κρέας, ενώ με το λίπος έκαναν τσιγαρίδες, τις έβαζαν σε πήλινα δοχεία και τις χρησιμοποιούσαν κατά την διάρκεια του έτους.

Μετά λοιπόν την σφαγή του γουρουνιού ο νοικοκύρης έψηνε κρέας, πρόσφερε τσίπουρο καλούσε και τους γείτονες και έκαναν ένα μικρό γλέντι. Το έθιμο αυτό επεκτάθηκε και τώρα αναβιώνεται από τους πολιτιστικούς συλλόγους του Ρουμλουκιού στην πλατεία του χωριού.

Την μέρα αυτή αγοράζουμε χοιρινό κρέας το ψήνουμε στην πλατεία μέσα σε μεγάλες χάλκινες μπακράτσες και το προσφέρουμε στους συγχωριανούς μας μαζί με άφθονο κρασί.

Όλη την μέρα χορεύουμε και τραγουδάμε συνοδεία γκάιντας, κλαρίνου και άλλων παραδοσιακών μουσικών οργάνων.

Τις μέρες αυτές τα Ρογκάτσια μας φορώντας την παραδοσιακή φουστανέλα και κρατώντας ξύλινα σπαθιά γυρίζουν από σπίτι σε σπίτι χορεύοντας και τραγουδώντας. Φέτος πήγαμε και στο διπλανό χωριό τον Σταυρό όπου παρουσιάσαμε το όμορφο αυτό έθιμο.

Εδώ και δύο χρόνια δεν διοργανώνουμε τον ετήσιο χορό που κάναμε παλιότερα διότι θεωρούμε ότι  δεν πρέπει να επιβαρύνουμε άλλο οικονομικά τους κατοίκους του χωριού μας. Στο μέλλον ανάλογα την διάθεση των συγχωριανών μας μπορεί να τον επαναλάβουμε.

Την περίοδο της Αποκριάς έχουμε τα Κούλουμα και στην πλατεία του χωριού προσφέρουμε στους κατοίκους του χωριού την παραδοσιακή φασολάδα με τουρσί, μπόλικο κρασί και τον παραδοσιακό χαλβά.

Την Τσικνοπέμπτη κάνουμε ένα μικρό Αποκριάτικο πάρτυ για να χαρούν και να διασκεδάσουν τα μικρά παιδιά του συλλόγου.

Φέτος θα συμμετάσχουμε στο παραδοσιακό καρναβάλι της Μελίκης με δικό μας άρμα το θέμα  του οποίου σας το επιφυλάσσουμε σαν έκπληξη.

Το Σάββατο του Λαζάρου, όπως σχεδόν σε όλα τα Ρουμλουκιώτικα χωριά, οι Λαζαρίνες μας επισκέπτονται τα σπίτια του χωριού τραγουδώντας τα παραδοσιακά τραγούδια και οι νοικοκυρές τα ανταμείβουν με κεράσματα, αυγά και χρήματα.

Το καλοκαίρι ξεκουραζόμαστε, δεν έχουμε άλλες εκδηλώσεις συμμετέχουμε όμως σε εκδηλώσεις άλλων συλλόγων με τα χορευτικά μας συγκροτήματα.

Πέρυσι  στις 13 Σεπτεμβρίου διοργανώσαμε ένα χορευτικό παιδικό φεστιβάλ του οποίου η επιτυχία μας  προβλημάτισε και σκεπτόμαστε να το καθιερώσουμε και να το πραγματοποιούμε κάθε χρόνο.

Έτσι θα έχουν την ευκαιρία τα παιδιά μας να έρθουν σε επαφή με παιδιά από όλα τα μέρη της Ελλάδας και να γνωρίσουν τους χορούς τους.

26 Οκτωβρίου γιορτάζουν η εκκλησία  και το καμάρι μας ο Άι Δημήτρης. Μετά την θεία λειτουργία  στην πλατεία του χωριού κάνουμε ένα μικρό πανηγύρι με την συμμετοχή χορευτικών συγκροτημάτων από τα γύρω χωριά. Οι ετήσιες εκδηλώσεις κλείνουν την παραμονή των Χριστουγέννων όταν ψάλλουμε τα παραδοσιακά κάλαντα σε όλο το χωριό.

Στα άμεσα σχέδιά μας είναι η ίδρυση ενός παραδοσιακού μουσείου που θέλουμε να το στεγάσουμε σε μία αίθουσα της πρώην κοινότητας. Θεωρούμε καθήκον να ευχαριστήσουμε τον ιερέα και την εκκλησιαστική επιτροπή του χωριού για την παραχώρηση  αυτού του όμορφου χώρου, τον οποίο μετά σκληρή δουλειά μεταμορφώσαμε και στεγαστήκαμε. Στον χώρο αυτό λειτουργεί δανειστική βιβλιοθήκη και μικρό παραδοσιακό μουσείο με διάφορα εκθέματα από το χωριό.

Τον λόγο πήρε ο αντιπρόεδρος του συλλόγου κύριος Βασίλης ο οποίος αναφέρθηκε σε ένα   άλλο μεγάλο πρόβλημα, που είναι ο πρώην σιδηροδρομικός σταθμός του χωριού.

Δίπλα στο χωριό  κύριε Γιώργο βρίσκεται το ερειπωμένο κτιριακό συγκρότημα του πρώην σιδηροδρομικού σταθμού Ξεχασμένης, το οποίο εγκαταλείφθηκε από το ανάλγητο ελληνικό κράτος  και σήμερα βρίσκεται σε άθλια κατάσταση.

Κρίμα και πάλι κρίμα.!!

Σαν σύλλογος το ζητήσαμε από την ΓΕΑ  ΟΣΕ για να δημιουργήσουμε ένα μουσείο του ΟΣΕ, αίθουσα εικαστικών τεχνών και στον προαύλιο χώρο του να πραγματοποιούμε τις διάφορες εκδηλώσεις μας.

Τι ζητήσαμε? Να δώσουμε ζωή σε έναν ετοιμοθάνατο χώρο ο οποίος με την παρέμβασή μας είχε ακόμη πολλά να προσφέρει στην τοπική κοινωνία.

Παρ΄ όλες τις προσπάθειες του προηγούμενου δημάρχου δεν το καταφέραμε και ευελπιστούμε με την βοήθεια του νέου δημάρχου να έχουμε μεγαλύτερη επιτυχία, πριν το ιστορικό αυτό κτίριο καταρρεύσει τελείως. Ας το ελπίσουμε διότι είναι ντροπή και κρίμα!!

Κλείνοντας θέλουμε να ευχαριστήσουμε τους κατοίκους του χωριού που μας στηρίζουν και μας βοηθούν, χωρίς την βοήθειά τους δεν θα κάναμε τίποτε. Ευχαριστούμε και εσάς και την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ.

Εδώ πρέπει να τονίσω ότι επισκέφθηκα την παλιά εκκλησία του χωριού και τον παλιό σιδηροδρομικό σταθμό. Δύο ξεχωριστά μνημεία του χωριού που δίκαια οι κάτοικοι  θέλουν να διασώσουν πριν επέλθει η καταστροφή.

Ο σταθμός που θα μπορούσε να μεταλλαχθεί σε ένα σπουδαίο πολιτιστικό κέντρο έχει εγκαταλειφθεί πλήρως και είναι καταδικασμένος, ενώ πολύ φοβάμαι ότι και η εκκλησία αν δεν ληφθούν μέτρα θα έχει την ίδια κατάληξη. Δεν μένει τίποτε άλλο παρά να ελπίζουμε για την διάσωσή τους.

ΑΝΑΒΙΩΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΩΝ ΕΘΙΜΩΝ

Κυριανή Λαζάρου οι «Λαζαρίνες»

Παραμονή Χριστουγέννων η Γουρουνοχαρά

Διάρκεια Δωδεκαημέρου τα «Ρογκάτσια»

(Δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ της Βέροιας)